ಚರ್ಮದ ಸಂತೆಯೊಳಗೆ...

ಪಿತಗುಡುವ ಚರ್ಮದ ಸಂತೆಯೊಳಗೆ ಜನವೋ ಜನ,
ಸಂತೆಯೆಂದರೆ ಸುಲಭಕ್ಕೆ ದಕ್ಕುವ ಸಂತೆಯಲ್ಲವದು
ಎಬ್ಬಿಹಾಕಿದ ಜೀವಗಳ ಚರ್ಮಗಳ ರಾಶಿ
ಮೂಗು ಇಡುಕಿದೆಡೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ತೊಗಲಿನ ಪರಿಮಳ..

ಹಾಸಲೂ ಸಿಗುತ್ತವೆ, ಹೊದೆಯಲೂ ಸಿಗುತ್ತವೆ..
ಬಣ್ಣವಿದೆಕೋ, ಮಾಂಸವಿದೆಕೋ ಹಾಡು ಹಾಡುವ
ಪುಟ್ಟ ತೊಗಲುಗಳು, ತೊಗಲಿಗಿಷ್ಟು ರೇಟುಗಳು
ಕತ್ತಲ ರೌರರವದೊಳಗೆ ಕತ್ತು ಹಿಸುಕಿದ ಬದುಕುಗಳು

ಸುಜಲಾಂ ಸುಫಲಾಂ ಸಂತೆಯೊಳಗೆ ಇಕ್ಕಿರಿದ ಜೀವ
ಇಷ್ಟಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ
ಯಾರ ಮನಸೊಳಗೆ ಏನೇ ಕಣ್ಣರಳಿದರೂ,
ಕ್ಷಮಿಸಿ ಅರಳುವ ಕ್ರಿಯೆ ಇಲ್ಲಿ ನಿಷಿದ್ಧ...

ಸ್ತಬ್ದ ಬದುಕುಗಳಾಚೆ ಬೆರಳುಚಾಚುವ ಉಮ್ಮೇದಿ
ಸಂತೆಗೆ ಬಂದ ಯಾವ ನಾಯಿನರಿಗಳಿಗೂ ಇಲ್ಲವೆಂಬುದು
ಹರಿದ ಕವುದಿಗೂ, ಅದಕ್ಕೆ ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡ ವಾಸನೆಗೂ
ರಾಗಿಕಾಳಿನಷ್ಟೂ ಇಲ್ಲದ್ದನ್ನು ಯಾರೂ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ,

ಅದರಪಾಡಿಗದು ಅರಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ತೊಗಲಿನ ಸಂತೆ
ಅದರಪಾಡಿಗದು ಮುರುಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ
ಎರಡನ್ನೂ ನಾನು ನನ್ನದೇ ಕಣ್ಣುಗಳೆಸೆದು
ನೋಡುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ..

ಎಷ್ಟು ನಿಟ್ಟಿಸಿದರೂ ರಕುತವನ್ನಷ್ಟೇ ಚಿಮ್ಮಿಸುವ
ಈ ವಿಕ್ಷಿಪ್ತ ಸಂತೆಯನ್ನು ಇನ್ನೂ ಆಳವಾಗಿ ಧೇನಿಸಲು
ಈ ನಡುವೆ ಎರವಲು ಕಣ್ಣುಗಳುಗಳು ಬೇಕೆನಿಸುತ್ತದೆ,
ಸಾಲಕ್ಕಾದರೂ ಸರಿಯೇ ರೆಪ್ಪೆಗಳ ಸಮೇತ ಎರಡು ಕಣ್ಣು ಕೊಡಿ..

ತೊಗಲ ಸಂತೆಯೊಳಗೆ ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನೂ ಇಡುತ್ತೇನೆ,
ಆ ತೊಗಲ ಬದುಕುಗಳ ಉರಿ ಬೆಂಕಿ ಕೆಂಡಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳೂ
ಒಂದಿಷ್ಟು ಸುಡಲಿ, ಜೀವಜಗದ ಯಾಪಾರದ ಕ್ರೂರತೆ
ರೆಪ್ಪೆಗಳ ಮೇಲೆ ನೀರಗುಳ್ಳೆಗಳ ಬೊಬ್ಬೆಗಳನ್ನು ಮೂಡಿಸಲಿ..

-ದಯಾನಂದ್ ಟಿ ಕೆ